Η περιοχή ήταν κατοικίσιμη από διάφορες φυλές από την αρχαιότητα.
Η θέση του χωριού πάνω στο δρόμο που ένωνε τα παράλια με την ενδοχώρα κατά την αρχαιότητα και κατά τη βυζαντινή και οθωμανική περίοδο τις παραλιακές πόλεις Πάργα, Πρέβεζα μέσω της Παραμυθιάς με τα Ιωάννινα αποτέλεσε την αιτία να υπάρχουν μεταβολές στον πληθυσμό της, αλλά και αρκετές καταστροφές.
Η θέση του χωριού πάνω στο δρόμο που ένωνε τα παράλια με την ενδοχώρα κατά την αρχαιότητα και κατά τη βυζαντινή και οθωμανική περίοδο τις παραλιακές πόλεις Πάργα, Πρέβεζα μέσω της Παραμυθιάς με τα Ιωάννινα αποτέλεσε την αιτία να υπάρχουν μεταβολές στον πληθυσμό της, αλλά και αρκετές καταστροφές.
- Στο λόφο "Κρούσια" και σε υψόμετρο 689 μ. βρίσκονται τα ερείπια αρχαίου κάστρου, τριγωνικού σχήματος αρχαίας πόλης που κατέστρεψε ο Ρωμαίος στρατηγός Λεύκιος Αιμίλιος Παύλος το 168 π.Χ.
- Το Σεπτέμβριο του 1611 (7 ή 9) επιτέθηκαν στο Ζαραβούτσι ο Διονύσιος Φιλόσοφος (Σκυλόσοφος) με λίγους επαναστάτες και κατέσφαξαν την Τούρκικη φρουρά και τους Τούρκους κατοίκους και ερήμωσαν το χωριό. [Σάρρος, Ηπειρωτικά Χρονικά 1928-3 σ.180]
- Το 1670 ο Τούρκος περιηγητής Ελβιά Τσελεπή περνώντας από το Ζαραβούτσι κατευθυνόμενος από τα Γιάννενα στην Παραμυθιά αναφέρει πως το χωριό ήταν τσιφλίκι του Μεμούτ πασά και κατοικείται από Χριστιανούς.
- To 1856 στο Χρονογραφία της Ηπείρου το Ζαραβούτσι (Ζαραβούτζι σε άλλο σημείο) αναφέρεται ως Ελληνικό χωριό της Θεσπρωτίας, τσιφλίκι με 8 χριστιανικά σπίτια, υπαγόμενο στην Εκκλησία Ιωαννίνων και διοικητικά στην Παραμυθιά. [Π. Αραβαντινός τόμος ΙΙ σ.59, 353]
- Το 1880 στο Οδοιπορικά Ηπείρου και Θεσσαλίας του επιτελικού γραφείου το Ζαραβούτσι αναφέρεται ως χωριό της επαρχίας Ιωαννίων, τμήμα Τσαρκοβίτσας με 200 Χριστιανούς. [Ι. Κοκίδης σ.64]
- Το 1895 στην Τουρκική στατιστική της Ηπείρου αναφέρεται ως τσιφλίκι, 4 ώρες από την Παραμυθιά με 30 σπίτια και 111 κατοίκους. [Μ. Κοκολάκης, σ.268]